Prezentado

^{Unue publikigita la 2-an de februaro 2013}

Elkonduko de la projekto «Cómo cubrir un cuerpo »
teknika instruado pri modo

Platformo por respondeca modo.

Cómo cubrir un cuerpo (Kiel kovri korpon) estas diskutrondo kaj informloko pri temoj rilataj al teknikoj kaj procedoj de modokreado.

La ideo krei ĉi tiun retpaĝaron aperis post konstato de la manko de informo pri modokreaj teknikoj ĉe lernantoj de iuj lernejoj.
De ĉi tie oni celas diskonigi serion da utilaj scioj por la profesia kaj persona evoluo de homoj kiuj volas okupiĝi aŭ jam okupiĝas pri la modomondo.

Nuna situacio en la lernejoj

Mi konstatis kun miro ke lernantoj kiuj apenaŭ scias desegni bazan ŝablonon kaj fari kelkajn bazajn transformojn, memnomiĝas moddesegnistoj, eĉ se ili sekvas kursojn en lernejoj kie oni instruas nur ŝablonadon (ŝablonfarado por vestaĵoj).

Multaj el ili ne kapablas post diplomo industrinivela adaptado de ŝablonon por transdono al muntĉeno, se ilia “modkolekto” estas pretportebla, aŭ se temas pri tajlorado, ili ne scipovas ĝuste malfermi brusta alĝustigkudra de alĝustigita vesto super manikgladtabulo.

Mi ne diras ke la lernejoj aŭ la lernantoj ne estas kapablaj, sed mi konstatas ke ekzistas problemo. Plej verŝajne multaj el la atestiloj ne sufiĉas por trairi la laborvojon en la moda kampo, kaj la lernantoj ne konscias pri tio.

Bezonata estas kompleta formiĝo

Por serioze eniri la modon necesas multe pli vasta kaj malfermita vidpunkto pri la kampo. Mi komprenas per “malfermita vidpunkto” la regadon de la tuta procezo: ekde koncepto, projekto, kreado kaj muntado ĝis la fina gladado de la vesto.

Nur la teknika scio de la tuta muntprocezo donas krean liberecon.

Mi konas lernantojn, kiuj ĉeestas kursojn en altfamaj lernejoj kun grandega elspezo, kiuj pasigas pli ol jaron blinde kopiante skvamajn ŝablonojn de baza bluzo kun transformoj kiujn ajna metiisto de ateliero povus fari kun fermitaj okuloj kaj pli bone klarigi ol la instruisto. Tiu instruisto, kiam oni demandas lin pri la skemo responde: “nun kopiu, poste vi komprenos”. Tiu “poste”, post multaj salaj pagoj, neniam alvenas.

Aliaj, en publikaj lernejoj, havas tre bonajn instruistojn kiuj diras:

“Estas du manieroj por lerni modeladon: aŭ fari ŝablonfaradon, aŭ pli praktike aĉeti la «B…» (konata modrevuo).

Iluzio kaj realo

La lernantoj de ĉiuj ĉi lernejoj, publikaj aŭ privataj, luksemaj aŭ modestaj, havas du aferojn komune:

• Nescio pri la tuta moda procezo.
• Ili atendas ke programo uzata de aliaj personoj solvu ĉiujn iliajn mankojn.

Post la studado, ili sinprezentas kiel pretaj desegnistoj kaj parolas pri siaj kolektoj kun multe malpli da humileco ol faris iam la grandaj modkreantoj: multe da pompo, glamo kaj multe da nenio – pajla fajro — multe da brilo komence, sed nenio restas.

La plej delikata fazo: la teknika realigo

La manko de informo kondukas al manko de humileco kaj subtakso de la teknikaj fazoj de kreado krom, eble, la desegnado. La realigo de ideo (ŝablonado, gradigo kaj farado de prototipo) estas la plej delikata fazo de modokreado.

La plej bona ideo konkretigita en plej bela ilustraĵo povas malsukcesi se ĝi ne estas ĝuste realigita.

La tasko de modkreanto devas atingi ĝis la fina gladado de la prototipo, kaj en kazo de pretportebla kolekto, ĝis la provado de ĉiuj grandecoj. Sekve, ankaŭ la tekniko de gradigo devas esti regata.

Valoro de tekniko kaj scio

Nuntempaj lernantoj, se ili estas taŭge motivataj, estas vere brilaj, kaj ilia imago estas erupcia vulkano kiun oni foje devas bridi. Estas domaĝe ke ili ne povas ĝui la plenan krea liberecon kiun donas profundigita scio pri ĉiuj teknikoj de kreado, same kiel pri la historio de modo kaj ĝia dialektiko.

Se hodiaŭaj lernantoj ricevus kompletan formadon, veraj internaciaj modkreantoj denove aperus.

Multaj novaj desegnistoj ne daŭras pli ol kelkajn sezonojn antaŭ ol ekfalas kaj malaperas el la moda mapo: mankas al ili krea memregenerado.

La granda mistero de la Fenikso en modo nomiĝas bazaj scioj: tiu havaĵo estas la cindro kiu ree naskas la kreanton post ĉiu kreado sen perdi sian identecon.

Invito al konsciiĝo

Rememoru la diron atribuitan al Abraham Lincoln:

“Eblas trompi ĉiujn foje kaj iun ĉiam, sed ne eblas trompi ĉiujn ĉiam.”

Klientoj en la reala vivo ĉesas aĉeti se oni ne konvinkas ilin. Ripeto kaj manko de kreemo en modo estas trompo – kaj tio ne estas pardonata.

«Cómo cubrir un cuerpo» celas helpi tiun, kiu volas forigi la bendojn de siaj okuloj, post kiam li konsciiĝis, ke ili kovras liajn okulojn kaj malhelpas lin vidi.

Indiskretaj demandoj…

Ĉu ni demandas nin kial la modo en Hispanio, precipe en Barcelono, jam ne funkcias?

Kio okazos kiam venos la generacia ŝanĝo, kiu certe venos?

Ho jes, mi forgesis… ekzistas komputiloj kaj eldonoj de ŝablonoj por metia laboro… (markrulilo estas metia, ĉu ne? Komputilo ne faras tion…)